7 juli 2012

Capitol Reef N.P.-Sulphur creek wandeling

Awesome
Fabian heeft gister nog tot laat buiten zitten lezen met een mooi uitzicht, voor onze kamer zijn twee stoeltjes, we kijken op de bergen van Capitol reef. Wat zijn we blij dat we niet in de oude sleurhut zijn gebleven.
Vanochtend zelf broodjes gesmeerd met ham, yogurt erbij en we konden weer op pad. Michel zette ons af bij Chimney rock en heeft de auto bij het visitorscenter gezet, 3 miles van Chimney rock. Gister zeiden ze bij het visitorscenter dat als je een lift naar Chimney rock wil ze het omroepen in het v.c. of er misschien iemand die kant op gaat. Michel ging er naar toe en ze zei, ik hoop dat je een lift krijgt oftewel, je komt er wel uit. Wij stonden te wachten en zagen geen enkele auto rijden, uiteindelijk kwam er een witte auto, Michel was na de weg gelopen en de eerste en enige auto stopte en gaf hem een lift, het was een gezin uit North Carolina.
We staken de weg over en begonnen aan de Sulphur creek trail, deze is 5 miles, 8 km., je loopt door de creek, in een prachtige omgeving terug naar het visitorscenter. Het eerste uur loop je door een droge wash, de trail wordt niet aangegeven maar wijst zich vanzelf. Het is een mooie omgeving maar Fabian wilde wel meer spektakel, dat ging komen. Het eerste obstakel, had ik op internet gelezen, moest je linksom naar beneden klimmen, voor de mannen ging dat makkelijk, ik had een handje nodig omdat ik wat kleiner ben. Als je bij het water komt en het is dieper dan je knie adviseren ze om terug te gaan, dan is het gevaarlijk bij ons was het enkeldiep, het heeft weinig geregend de laatste maanden. We liepen langs en door het water, prachtige blauwe lucht en zo'n 25 graden, voordeel is dat door de hoge rotsmuren je regelmatig een stuk in de schaduw loopt, nadeel is dat je dan moeilijk goede foto's kan maken. Het was echt genieten, we kwamen helemaal niemand tegen. Na twee uur lopen kwamen we bij de eerste waterval, we moesten rechts naar beneden klimmen, we liepen om een boom die over de waterval heen lag, daarna even goed opletten hoe je naar beneden moest klimmen, ook hier heb je een handje nodig als je niet heel groot bent vanwege de diepe stap. Het was een mooie waterval en Fabian en ik zijn lekker in het water eronder gaan poedelen. De Canyon werd steeds smaller, een soort slot canyon. Na een half uur kwamen we bij de tweede waterval, deze leek nog wel iets hoger, we moesten weer rechtsom, om naar beneden te klimmen, eerst onder een rots door en weer goed kijken wat de beste plek was om af te dalen. Ook hier was het weer heel mooi, We hebben onze korte broek uitgedaan en zijn in onderbroek eronder gaan staan, we waren vanochtend vergeten onze zwemkleding aan te doen maar er was hier geen mens, dus wat maakt het uit. We hebben hier lekker gezeten op de rotsen en wat gegeten. Drinken doen we regelmatig, we hadden ieder 1 liter drinken bij ons. Hierna een stuk gelopen door de smalle Canyon in de stromende creek, het water was heel helder. Je moet af en toe over een rots heen stappen, en tussen de stenen, eigenlijk zijn alleen de watervallen een beetje lastig. Ik kreeg steeds meer zelfvertrouwen, ging prima over de rotsen tot ik over een wat hogere, ronde, gladde rots moest. Ik liep mooi achter Fabian aan, zijn natte voeten maakte de steen nog gladder. Ik wilde net mijn fototoestel in het hoesje doen, even niet opletten en boem! daar ging ik op mijn kont. Dat deed even zeer! Michel boos, ik moet beter opletten voortaan. Vanaf nu maar voorzichtiger gaan lopen. Er kwam weer een waterval, deze was een soort glijbaan, Fabian en ik glijden, bij het laatste stukje zei Michel dat het water tot je nek kwam, hij stond boven de waterval, ik zei al volgens mij is het niet zo diep, het water kwam net boven Fabian's knieen. Als het water wat dieper is kan je denk ik makkelijker glijden. Bij de laatste waterval moet je over de richel van de waterval lopen, ik was bang dat het glad zou zijn door het stromende water maar het viel reuze mee. Hierna was het nog een half uur lopen naar het visitorscenter, we hebben er bijna 4 uur over gedaan. Wij hadden gymschoenen aan, dat liep lekker, alleen schuurde het zand op je enkels omdat we geen sokken aanhadden. Ik kan deze hike iedereen aanbevelen, het is erg mooi en voor kinderen/pubers heel leuk met al het water en watervallen, kleinere kinderen moet je even helpen bij het naar beneden klimmen maar alleen bij de watervallen zijn de obstakels, voor de rest is het goed te doen, mits je niet net als ik even niet oplet bij een gladde steen.
Bij het visitorscenter natte schoenen uit en lekker onze slippers aangedaan, naar Giffords house gereden waar ik gisteren taart had besteld. We zijn daar bij de picknick plaats gaan zitten en de applepie lekker opgegeten, heerlijk! Er liep een hertje achter ons langs, we zijn gaan navragen of we abrikozen konden plukken helaas waren ze er niet meer.  De scenic drive gereden, met een stukje dirtroad. Terug naar het hotel zijn we nog langs Gooseneck overlook gegaan, je kan daar van bovenaf zien waar we vanmorgen hadden gelopen. Daarna zijn we naar het hotel gegaan, schoenen en kleding gewassen in de laundry. Fabian had een beetje hoofdpijn(hij was ook flink verbrand op zijn schouders) en heeft even op bed gelegen, hij vindt dat gehobbel op de dirtroads maar niks. Wij zijn in het dorp melk en water gaan halen bij de plaatselijke kruidenier.
We zijn net wezen eten bij de Mexicaan, La Cueva, vlak bij dit hotel, het was erg lekker, alleen kregen we voor en hoofdgerecht tegelijk, we zagen dit bij alle tafels, vonden wij een beetje onhandig. Ik had de Hickman bridge trail nog op het lijstje staan maar niemand had nog zin, de mannen liggen op bed(20.30u), Fabian met zijn boek en Michel, hoe kan het anders, achter de tv. Ik ga nog even foto's uitzoeken van gister en vandaag. Morgen gaan we via de Notom Bullfrog en Burrtrail(weer dirtroads) naar Bryce, het tweede gedeelte gaat over de verharde Scenic byway 12, dit is, zegt men, de mooiste weg van Utah.






























Diep in de kloof liepen we vanochtend